Ο Κίτρινος Πράκτορας του Χονγκ Κονγκ (Enter the Dragon)

Επετειακή προβολή 50 ετών από την πρώτη κυκλοφορία της ταινίας και από τον θάνατο του Μπρους Λι, με ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια. 

Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Κλάουζ
Πρωταγωνιστούν: Μπρους Λι, Τζιμ Κέλι, Τζον Σάξον, Σιν Κιέν
Διάρκεια: 102'
Έτος παραγωγής: 1973
Γλώσσα: Αγγλικά
Υπότιτλοι: Ελληνικοί

Τη δεκαετία του '70 ένας νεαρός με τη ζωώδη παρουσία ενός εξαγριωμένου θηρίου έγινε αντικείμενο μαζικής λατρείας σε ολόκληρο τον κόσμο: ο Μπρους Λι πυροδότησε ένα λαϊκό πάθος πρωτόγνωρο για έναν ηθοποιό ο οποίος είχε ελάχιστες ολοκληρωμένες ταινίες στο ενεργητικό του και εγκατέλειψε νωρίς τα εγκόσμια, στην ηλικία των 32 ετών. Ο μύθος του ξεκινούσε από την επιβλητική φυσική εμφάνισή του, ενισχυόταν από την πρωτόγνωρη τελειότητά του στη φιλοσοφία και την πρακτική των πολεμικών τεχνών και εκτοξευόταν με τη μυσταγωγική παρουσία του στην οθόνη. Οπουδήποτε έπαιζε, είτε επρόκειτο για τηλεοπτική είτε για κινηματογραφική εμφάνιση, γινόταν αυτομάτως κομμάτι μιας ταχύτατα αναπτυσσόμενης cult μυθολογίας.

Με τον «Κίτρινο Πράκτορα του Χονγκ Κονγκ», ωστόσο, πλαισιωμένος από ένα διεθνές καστ, με ανώτερα μέσα παραγωγής, έναν πετυχημένο συνδυασμό κουνγκ φου και κατασκοπικής ίντριγκας και τις ευλογίες του στούντιο της Warner, ο μύθος μετουσιώθηκε σε θρησκευτική έκσταση. Ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Κλάουζ δείχνει έναν εξαιρετικό επαγγελματισμό για το είδος της ταινίας που γυρίζει: το φιλμ έχει ρυθμό, πλήθος χαρακτήρων, ένα φοβερό σάουντρακ από τον Λάλο Σίφριν (το οποίο στο εξής χρησιμοποιήθηκε αμέτρητες φορές ως sample) και μερικές σκηνές ανθολογίας, όπως η μονομαχία του φινάλε σ' ένα δωμάτιο γεμάτο καθρέφτες.

Αυτό στο οποίο υπερτερεί όμως είναι οι καταιγιστικές συμπλοκές που αποτυπώνονται σε όλη την τελετουργική αίγλη και τον ρεαλισμό τους. Ανώτερος τελετάρχης όλων, ο Μπρους Λι εκτελούσε το κάθε στιγμιότυπο, όσο επικίνδυνο και να ήταν, ολομόναχος και χωρίς κασκαντέρ να τον αντικαθιστά. Με τη μανία ενός τελειομανή χορογράφου που προσπαθεί να εξερευνήσει τα φυσικά όριά του στην οθόνη, ο ηθοποιός αυτός με την κινητικότητα αιλουροειδούς έφερνε πάντα το θέαμα της βίας σε απόσταση αναπνοής από το κοινό του, βεβαιώνοντάς το ταυτόχρονα ότι όλες οι αποστομωτικές φιγούρες που εκτελούσε δεν είναι υπερβολή, αλλά συμβαίνουν πραγματικά. Την αποθέωση της τέχνης του Μπρους Λι, και της υπερβατικής του φιγούρας, γιορτάζει καλύτερα από ποτέ αυτό το κλασικό και πολύ πετυχημένο εισπρακτικά φιλμ. Λουκάς Κατσίκας