Love songs for vampires! 10 τραγούδια για βρικόλακες
Με αφορμή την αποψινή προβολή του «Δράκουλα, ο Βρυκόλακας των Καρπαθίων» στο πλαίσιο του 7ου Athens Open Air Film Festival (διαβάστε περισσότερα εδώ), πατάμε play σε ξεχωριστά, ανατρεπτικά, ατμοσφαιρικά τραγούδια, που ύμνησαν το πιο σαγηνευτικό τέρας της 7ης τέχνης.
1. ΑΝΙ ΛΕΝΟΞ - LOVE SONG FOR A VAMPIRE
(1992, Arista)
Η Ανι Λένοξ κανει μια ένεση τρυφερότητας στο γοτθικό δράμα του Μπραμ Στόκερ και βλέπει τον Δράκουλα - Γκάρι Ολντμαν να μελώνει απέναντι στη Μίνα - Γουαϊνόνα Ραίντερ. Ερχεται από την εποχή που η Λένοξ βρίσκοταν στα ξεκινήματα της προσωπικής καρίερας της, όταν χώρισε τον επαγγελματικό δρόμο της απο τον Ντείβ Στιούαρντ. Σε αυτής την προσωπική πορεία, το Χόλιγουντ θα στεκόταν στο πλευρό της.
2. BAUHAUS - BELA LUGOSI'S DEAD
(1979, Small Wonder)
Μέσα στον θόρυβο του πανκ, ο Πίτερ Μέρφι με τους Bauhaus, κυκλοφορούν το απόλυτο γκόθικ τραγούδι που μέχρι σήμερα σηματοδοτεί την κατάβαση στα άδυτα του βαμπιρόκοσμου. Φόρος τιμής στον αρχετυπικό κινηματογρααφικό "Δράκουλα", Μπέλα Λουγκόζι, αλλα και καίριο πλάνο της ταινίας "Αίμα και Πάθος" (1983) του Τόνι Σκοτ με την Κατρίν Ντενεβ και τον Ντείβιντ Μπάουι, το "Bella Lugosi's Dead" θα ηχεί πάντα ως το κάλεσμα των πλασμάτων της νύχτας.
3. ROLLING STONES - SYMPATHY FOR THE DEVIL
(1968, Decca)
Ένα απο τα πίο εμβληματικά τραγούδια των Stones απο τα τέλει των 60s, με τον Τζάγκερ σε ρόλο Σατανά. Χρησιμοποιήθηκε μεταξύ άλλων ως υπόκρουση στην ταινία "Συνέντευξη με έναν Βρικόλακα" (1994) του Νιλ Τζόρνταν, με την άλυτη σχέση του Τομ Κρουζ (ως Λεστάτ) και του Μπραντ Πιτ (ως Λουί). Μόνο μια γυναίκα -η Αν Ράις- θα μπορούσε να εμπνευστεί αυτόν το βαμπιρικό, αντρικό γόρδιο δεσμό και μόνο ενας Τζάκερ θα μπορούσε να αυτοσυστηθει κατ' αυτόν τον τρόπο ως Διάβολος.
4. CONCRETE BLONDE - BLOODLETTING
(1990, I.R.S.)
Η Τζονέτ Ναπολιτάνο εμπνέεται απο τις νουβέλες της Αν Ραίς και έχει ένα καλό άλλοθι για το στιβαρό, γεμάτο σασπένς ροκ της μπάντας της, μεσα από ένα άλμπουμ γεμάτο απο την "κόκκινη", βαμπιρική αισθητική της σπουδαίας λογοτέχνιδας.
5. MASSIVE ATTACK VS. ΜΟΣ ΝΤΕΦ - I AGAINST I
(2002, Virgin)
Εξαιρετικά θυμωμένο και πεισμωμένο το κομμάτι της συνεργασίας των Massive Attack με τον ράπερ Μος Ντεφ, αποτελεί ένα θαυμάσιο αστικό σταυροδρόμι -εκεί που το τριπ συναντά το χοπ- με φόντο τη φουτουριστική πολιτεία όπου δρα ο "Blade", δηλαδή ο Γούεσλι Σναίπς, εναντίον των μοχθηρών βρικολάκων που οραματίζονται μονότονα την πλήρη κυριαρχία τους επί γης. Παρμένο απο το δεύτερο κινηματογραφικό μέρος των περιπετιών του Μπλέιντ.
6. SIOUXSIE & THE BANSHEES - WE HUNGER
(1984, Polydor)
Η Σούζι, στα μέσα των 80s, είχε εγκαταστήσει για τα καλά την εικόνα της αυτάρεσκης βαμπίρας στο συλλογικο ποπ ασυνείδητο και έτσι μπορούσε άνετα πλέον στο άλμπούμ της "Hyena" να αποτίσει έναν φόρο τιμής στην πηγή έμπνευσης της. Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι ένα μετα-πανκ καλούδι απο τον αστείρευτο κατάλογο της με τραγούδια που πραγματεύονται το αίμα, τη δίψα του και την επίγευσή του. το 1992 κεφαλαιοποίησε αυτή τη φήμη ώς Γυναίκα-Γάτα στο "Face to Face", για τις ανάγκες του "Ο Μπάτμαν Επιστρέφει" κατά Τιμ Μπάρτον.
7. ΝΙΛ ΓΙΑΝΓΚ - VAMPIRE BLUES
(1974, Reprise)
Ο Νιλ Γιανγκ παίρνει αφορμή απο τα βαμπίρ για να γράψει ένα γκρουβάτο, χαμηλόμπιτο μπλούζ, κομμένο και ραμμένο για τα μέσα της δεκαετίας του 70'. Προφανέστατα αλληγορικό και πολύ κοντά στο πνεύμα του χιπισμού που ήταν ήδη παρελθόν, ο Γιανγκ ακούγεται αρκούντως ηλεκτρονικός μέσα απο το άλμπουμ του "On the Beach".
8. HOT BLOOD - SOUL DRACULA
(1975, Carrere)
Σύμφωνα με τον οδοστρωτήρα της ντισκοποίησης των πάντων στα μέσα της δεκαετίας του '70, ο Δράκουλας ήταν μία από τις φιγούρες που δεν θα ήταν δυνατόν να μην υποστεί την ανάλογη μεταχείριση. Το γερμανικό τρίο των Hot Blood τον περιποιήθηκε και τον μετέτρεψε σε ένα αλησμόνητο "καρεκλάδικο" διαμάντι από αυτά που πριλαμβάνουν όλα τα κλισέ του Δράκουλα (τρομαχτικό χάχανο, βαθιά μεταλλική, ψυχρή φωνή κ.λπ.) αλλά και της ευρωπαϊκής ντίσκο (γυναικεία φωνητικά στο υπόβαθρο που τραγουδούν απολοϊκά μοτίβα κ.λπ.).
9. ALCATRAZ - VAMPIRE STATE BUILDING
(1972, Philips)
Γερμανικό κουιντέτο, απο τις αρχές της δεκαετίας του 70', παραφράζει το Empire State Building ως πρόφαση για έναν άναρχο, βαμπιροπρεπές μπούγκι ροκ δεκατριών λεπτών στο οποίο η τζαζ ροκ και η γερμανική κράουτ ροκ πρωτοπορία πλέκονται σε ένα σπάνιο, εμπνευσμένο μείγμα. Σήμερα το άλμπουμ τους με τον ίδιο τίτλο αποτλεί πολύτιμο απόκτημα που αλλάζει χέρια σε αστρονομικές τιμές στο e-bay.
10. ΜΕΡΛΙΝ ΜΑΝΣΟΝ - IF I WAS YOUR VAMPIRE
(2007, Interscope)
Πέραν του ότι δικαιωματικά του αναλογεί μια θέση στον σκοτεινό κόσμο των βαμπίρ, ο Μέρλιν Μάνσον, επιπλέον, τραγουδάει και σαν βαμπίρ, ειδικά σε αυτό το βαρύ κι ασήκωτο μεταλλικό ρόκερ που σέρνει τα βήματά του και περνιέται για ρομαντικό τραγούδι ατέλειωτηςς βαμπιρικής αγάπης, από το άλμπουμ του "Eat Me, Drink Me". Οι νυχτερίδες στο ντεκόρ απαραίτητες.
(Από τον Μάρκο Φράγκο)